بررسی ومقایسه تمرینهای کتاب ریاضی پایه چهارم ابتدایی به روش حل مساله و سنتی بر پیشرفت ریاضی دانش آموزان دختر مدارس دولتی ناحیه 6 شهر مشهد در سال تحصیلی 89-88

پژوهش حاضر به منظور بررسی و مقایسه تمرین های کتاب ریاضی پایه چهارم ابتدایی به روش حل مسأله و سنتی بر پیشرفت ریاضی دانش آموزان دختر مدارس دولتی ناحیه 6 شهر مشهد در سال تحصیلی 89-88 انجام شد. این تحقیق از نوع تحقیقات کاربردی است و برای رسیدن به هدف از روش تحقیق نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. روش نمونه گیری مورد استفاده خوشه ای می باشد که از بین 28 مدرسه دخترانه ابتدایی دولتی شهر مشهد یک مدرسه به طور تصادفی انتخاب و از بین چهار کلاس چهارم آن مدرسه، دو کلاس با حجم برابر n=27انتخاب شد که در مجموع 54 نفر بودند. در دو گروه آزمایش و کنترل، دانش آموزان بر اساس معدل نمرات ریاضی شان در ارزشیابی کلاسی در نیمسال تحصیلی، به سه گروه قوی، متوسط و ضعیف تفکیک شدند. پیش آزمون محقق ساخته ای بر روی دو گروه اجرا شد. سپس گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 45 دقیقه ای، توسط محقق، تحت آموزش قرار گرفتند و بعد از پایان زمان آموزش، از دو گروه، پس آزمون به عمل آمد. آزمونهای تحقیق در اختیار معلمان و اساتید مجرب و آگاه قرار گرفت و با اعمال نظر آنها، آزمونها از روایی محتوایی برخوردار شدند. پایایی آزمونها از دو روش، دو نیمه کردن آزمونها و روش فرمهای موازی به دست آمد، به این ترتیب که ضریب همبستگی بین نمرات دو فرم آزمون مقداری برابر 0/44 در سطح معناداری (p<0/05 )محاسبه گردید، که این مقدار نشان دهنده پایایی قابل قبول دو آزمون است. برای محاسبه همسانی درونی از روش دو نیمه کردن استفاده شد که ضریب همبستگی حاصل از نمرات دو نیمه آزمون را در فرمول اسپرمن- براون قرار دادیم که نتیجه حاصل از پایایی کل آزمون اول، 0/57 وپایایی کل آزمون دوم، 0/75در سطح معنا داری (p<0/05) محاسبه گردید. نتایج حاصل نشان می دهد که هر دو فرم آزمون از پایایی و همسانی قابل قبولی برخوردارند. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزارspss و با استفاده از آزمون آماری مناسب (تحلیل کوواریانس) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بر اساس یافته های این تحقیق، بین میانگین نمرات پیشرفت ریاضی در دو گروه آزمایش و کنترل، در دو سطح قوی و متوسط، اختلاف معناداری وجود داشت. اما در سطح ضعیف بین میانگین نمرات پیشرفت ریاضی در دو گروه آزمایش و کنترل، اختلاف معناداری دیده نشد. با توجه به یافته ها می توان ادعا کرد حل تمرین های ریاضی به روش حل مسأله بر پیشرفت ریاضی دانش آموزان موثر است.